ข้าพเจ้าดำรงตำแหน่งประธานบริษัท Asahi Kasei เป็นปีที่ 22 แล้ว ไม่เพียงเฉพาะวงการเส้นใยเท่านั้น เมื่อมองไปทั่วบริษัทมหาชนโดยรวมแล้ว คาดว่าคงจะมีผู้ที่ดำรงตำแหน่งประธานบริษัทเป็นระยะเวลายาวนานขนาดนี้เพียงไม่กี่คนเท่านั้น
ประวัติการดำรงตำแหน่งประธานบริษัทที่ยาวนานไม่ใช่สิ่งที่จะนำมาโอ้อวดได้แต่อย่างใด ข้าพเจ้าเพียงแต่ทุ่มเทในการเสริมกำลังให้กับกิจการของเราอย่างไม่ลืมหูลืมตาจนรู้สึกตัวอีกทีเวลาก็ได้ผ่านไปถึง 22 ปีแล้ว ซึ่งนั่นคือสิ่งที่ข้าพเจ้ารู้สึกได้จริงโดยบริสุทธิ์ใจ

หลัง ๆ มานี้เวลาใกล้หมดวาระดำรงตำแหน่ง หนังสือพิมพ์และนิตยสารต่าง ๆ ได้หยิบยกเรื่องที่ว่าข้าพเจ้าจะอยู่หรือไปหรือปัญหาผู้สืบทอดกิจการซึ่งส่วนหนึ่งมาจากการที่สื่อต่าง ๆ เห็นว่าเป็นเรื่องสนุกกึ่งเป็นการเป็นงาน ในฐานะงานของสื่อมวลชนอาจจะเป็นเรื่องที่เลี่ยงไม่ได้แต่เนื่องจากคนเขียนเป็นคนที่ไม่เคยทำงานด้านบุคคลมาก่อน บ่อยครั้งจึงรู้สึกว่าพวกเขา “ไม่เข้าใจถึงความเป็นจริงเลย” หากข้าพเจ้ามีโอกาส คิดว่าจะลองเขียนเกี่ยวกับการกำหนดบุคลากรอย่างเป็นรูปธรรมรวมถึงปัญหาผู้สืบทอดกิจการด้วย แต่ยังไม่ถึงเวลานั้น
อย่างไรก็ตาม ข้าพเจ้าคิดว่าอยากให้ “ประวัติของข้าพเจ้า” ฉบับนี้เป็นการทิ้งช่วงครั้งหนึ่งและจากนี้ไปข้าพเจ้าก็จะมุมานะกับงานด้วยความพากเพียรและทุ่มเทกำลังทั้งหมดในการพัฒนากิจการของบริษัท โชคดีที่ทั้งกำลังใจและกำลังกายในตอนนี้ยังไม่เสื่อมสภาพลง วันก่อนข้าพเจ้าเข้ารับการตรวจสุขภาพประจำปีและผลการตรวจอย่างละเอียดออกมาว่า “ไม่มีจุดที่ผิดปกติ” อันดับแรกสุดคือต้องขอบคุณโชคชะตาที่ยังให้เรามีสุขภาพที่แข็งแรง

ข้าพเจ้าเกิดวันที่ 19 เมษายน ค.ศ. 1909 ที่หมู่บ้าน Yamada อำเภอ Minami-Takagi จังหวัด Nagasaki ปัจจุบันเรียกว่า Azuma-cho ปีนี้จะอายุครบ 74 ปี
หมู่บ้าน Yamada ตั้งอยู่ฝั่งทะเล Ariake ของคาบสมุทร Shimabara ซึ่งมีภูเขา Unzen ภูเขาอันลือชื่อตั้งตระหง่านอยู่ ห่างจากเมือง Isahaya เป็นระยะทางประมาณ 20 นาทีโดยรถไฟสาย Shimabara สมัยนั้นเป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ ที่มีประชากรประมาณ 5 พันกว่าคน มีภูมิอากาศอบอุ่นแทบไม่มีหิมะตกเลย ผู้อยู่อาศัยก็เป็นคนบ้าน ๆ ลักษณะเด่นของพื้นที่อยู่ที่ความเป็นห่วงเป็นใยเอาใจใส่ซึ่งกันและกัน

บิดาของข้าพเจ้าชื่อว่า Matsunosuke เขาได้รับการศึกษาหลักสูตรจีน อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้จบการศึกษาจากโรงเรียนที่ดีที่สุดแต่ใช้การเรียนรู้ด้วยตนเองในการอ่านตำราจีนและเป็นคนเพียรพยายามที่จะเรียนรู้วิชา อาจเป็นเพราะเช่นนั้นเขาจึงอบรมสั่งสอนลูก ๆ อย่างพวกเราอย่างเข้มงวดมากและพร่ำสอนว่า “จงเป็นคนที่สั่งสมวิชาแล้วทำประโยชน์เพื่อโลกและผู้อื่น”
เขาเป็นคนที่ชอบดูแลผู้อื่น เวลามีเทศกาลหรืองานใด ๆ จัดขึ้นในหมู่บ้านเขามักจะอาสาเป็นพ่องาน ดูเหมือนว่าเขามักจะมีบทบาทเป็นผู้ไกล่เกลี่ยเวลามีใครขัดแย้งกันบ่อยพอสมควร แม้ตัวเองจะยังเด็กแต่ก็จำได้ว่ามีผู้คนมากหน้าหลายตามาปรึกษาบิดาของข้าพเจ้าอยู่บ่อย ๆ บิดาเล่าว่าบรรพบุรุษของเราเป็นตระกูลซามูไร ตัวเขาเองจึงมีศักดิ์ศรีและมีนิสัยที่คล้ายกับลูกพี่ผู้พิทักษ์สังคม
เพราะฉะนั้นเขาจึงไม่ถนัดเรื่องการหาเงินเลยแต่ Sue มารดาของข้าพเจ้าเป็นลูกสาวเจ้าของที่ดินในหมู่บ้านข้าง ๆ จึงพอมีไร่นาอยู่บ้าง แม้จะไม่ได้ร่ำรวยอะไรแต่ก็สามารถดำรงชีวิตในระดับที่เท่าเทียมกับคนทั่วไป

มารดาของข้าพเจ้าเป็นคนที่มีวุฒิภาวะสูง เขาคอยปรนนิบัติบิดาที่ค่อนข้างเอาใจยากอย่างเต็มที่ สมัยนั้นยังมีบรรยากาศของระบบฟิวดัลหลงเหลืออยู่ เวลาที่มารดาเดินผ่านหัวนอนของพวกเราบิดามักจะตะเบ็งเสียงดุว่า “เป็นหญิงอย่ามาเดินผ่านหัวผู้ชาย”
เวลาอาบน้ำก็เช่นกัน คนที่จะอาบต่อจากบิดาคือลูก ๆ อย่างพวกเรา ส่วนมารดาจะอาบเป็นคนสุดท้ายเสมอ คนหนุ่มสาวสมัยนี้อาจจะไม่เข้าใจแต่นี่คือรูปแบบของครอบครัวในสมัยนั้น แม้กระนั้นมารดาก็ไม่เคยปริปากบ่นแม้แต่ครั้งเดียวแต่เชื่อฟังบิดาและเลี้ยงดูลูก ๆ อย่างพวกเราด้วยความใส่ใจ ข้าพเจ้ารู้สึกว่าที่บิดาได้ทำในสิ่งที่ชอบก็เพราะว่ามารดาเป็นคนที่มีวุฒิภาวะเช่นนั้น
ข้าพเจ้ามีพี่น้อง 4 คน เป็นชายทั้งหมด เรียงลำดับจากคนโต ชื่อ Todoroki (แปลว่าเสียงสั่นสะเทือน), Kagayaki (แสงส่องประกาย), Hibiki (เสียงก้องกังวาน) และ Hikari (แสงสว่าง) ฟังดูเหมือนชื่อบุหรี่แต่คิดว่าบิดาเอาชื่อจากตำราจีนมาตั้งให้เรา มาพินิจดูชื่ออักษรจีน 1 ตัวอักษรแต่ละชื่อก็รู้สึกถึงความคาดหวังของบิดาต่อลูก ๆ
ในบรรดาพี่น้อง 4 คน Hikari คนสุดท้องไปเป็นบุตรบุญธรรมของบ้านเกิดของมารดา เขาเสียชีวิตไปก่อนคนอื่น ส่วน Hibiki คนที่สามที่บริหารงานผลิตสุราก็เสียชีวิตในปีนี้ด้วยโรคจากระเบิดปรมาณู แต่พี่ชายที่อายุมากกว่าข้าพเจ้า 2 ปียังอยู่ดี เขาเคยทำงานเป็นรองอาจารย์ใหญ่ในโรงเรียนมัธยมต้น อาจารย์ใหญ่ในโรงเรียนประถม ประธานการศึกษาในท้องถิ่น กรรมการบุคลากรจังหวัด ก่อนจะมาเป็นกรรมการในบริษัทแห่งหนึ่งพร้อมกับเป็นผู้ดูแลสุสาน

บิดามีชีวิตอยู่จนถึงอายุ 64 ปี ส่วนมารดา 78 ปี เรียกว่าอายุยืนมากในสมัยนั้น พี่น้องสองเราที่เหลืออยู่ก็หวังที่จะมีอายุยืนเผื่อน้อง ๆ ของเราด้วยตราบเท่าที่จะทำได้